επτάκι(ς)

ἑπτάκις (AM) (Α και ἑπτάκι)

επίρρ.

1. επτά φορές

2. για να δηλωθεί άπειρος αριθμός, τελειότητα, πληρότητα κ.λπ. («ἁμαρτωλός οὐχ ἑπτάκις μόνον ἀλλὰ καὶ ἑβδομηκοντάκις ἑπτὰ συγχωρούμενος», Γρηγ. Ναζ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < επτά + -κις*].